ΕΥΤΥΧΩΣ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ...!

Στο άρθρο του Π. Μανδραβέλη στην εφημερίδα "Καθημερινή" της 12ης Μαΐου,  (βλ. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_12/05/2013_520163)   στο οποίο ο δημοσιογράφος καταφέρεται απροκάλυπτα ενάντια στους Έλληνες εκπαιδευτικούς, ένας συνάδελφος απαντά: 


"Με γνωρίζετε, κ. Μανδραβέλη; Γνωρίζετε μήπως και τους δεκάδες άξιους συναδέλφους εκπαιδευτικούς, τους οποίους έχω την τιμή να γνωρίζω, οι οποίοι ασκούν το λειτούργημά τους με άριστο τρόπο, μεταφέροντας τα προβλήματα και προβληματισμούς του σχολείου τους σε μη εργασιακό χρόνο και χώρο; Μήπως τουλάχιστον γνωρίζετε τους άριστους δασκάλους των παιδιών μου, οι οποίοι αναπτύσσουν μαζί του μια σχέση "χάριτος" (κατά Ι.Θ. Κακριδή) και τα βοηθούν να αναπτύσσονται τόσο ωραία καθημερινά σε γνώσεις και χαρακτήρα; Από τα γραφόμενά σας διαπιστώνω ότι βλέπετε διαφορετικούς εκπαιδευτικούς από εκείνους τους οποίους έχω την τύχη να γνωρίζω. Θέλω να σας εμπιστευτώ και να πιστέψω ότι γνωρίζετε ανάξιους εκπαιδευτικούς. Όμως δεν έτυχε να ακούσετε ποτέ για την άλλη όψη του νομίσματος; Γιατί προβαίνετε, εσείς -έμπειρος και καλός δημοσιογράφος- σε μια γενίκευση, την οποία οι μαθητές διδάσκονται από το δημοτικό ως απορριπτέα; Από άγνοια; Από το πάθος που ενδεχομένως προκαλεί στην ψυχή σας η στάση της διοίκησης της ΟΛΜΕ, την οποία έχετε κάθε δικαίωμα ως πρόσωπο να θεωρείτε υπερβολική και να κρίνετε, πάθος το οποίο όμως επηρεάζει την επιλογή των τρόπων και μέσων πειθούς σας; Από σκοπιμότητα; Δεν θα ήθελα να πιστέψω ειδικά το τελευταίο, μολονότι διαπιστώνω μια υβριστική γενικευτική ομοβροντία άρθρων εναντίον των εκπαιδευτικών, όχι εναντίον των κακών εκπαιδευτικών ή έστω του συνδικαλιστικού τους οργάνου, του οποία τα πρόσωπα ενδέχεται να γνωρίζετε και να έχετε αρνητική γνώμη γι' αυτούς.
Η γενίκευση προκαλείται από στερεότυπα και ανατροφοδοτεί τα στερεότυπα, είναι δε πολύ εύκολη. Μπορεί να γίνει από ένα γραφείο ή ένα καφενείο κατά βούλησιν. Μήπως όμως η πραγματική ζωή πεισματικά δεν μιμείται τις γενικευτικές θεωρήσεις παρά διαθέτει περισσότερη ποικιλία και εκφάνσεις; Θέλετε να σας στείλω έναν κατάλογο (μετρήσιμων, όχι των άλλων που δεν ορατές από τους "εξωσχολικούς") δραστηριοτήτων και διακρίσεων του δημόσιου σχολείου στο οποίο εργάζομαι; Έχετε φυλλομετρήσει άραγε τις ιστοσελίδες των δημοσίων σχολείων, έστω δειγματοληπτικά, για να διαπιστώσετε όσα δεν γράφουν στα σχόλιά τους στις ηλεκτρονικές εκδόσεις εφημερίδων διάφοροι "αγανακτισμένοι" πολίτες;
Δεν αντιδικώ μαζί σας, θέλω απλώς να σας κοινοποιήσω ορισμένες πλευρές του πράγματος, οι οποίες ενδεχομένως δεν είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Προαπαιτούν δημοσιογραφική έρευνα και βεβαίως ειδική γνώση του θέματος. Θεωρώ δε ότι οι μεγάλες, σοβαρές εφημερίδες οφείλουν να διαθέτουν ειδικούς δημοσιογράφους για τους σημαντικούς τομείς της πραγματικότητας, διαφορετικά κινδυνεύουν να ενημερώνουν ελλιπώς ή μονόπλευρα τους αναγνώστες τους. Σύμφωνα δε με μια γενικώς αποδεκτή άποψη (η οποία επίσης διδάσκεται στο σχολείο), η μερική (επιλεκτική) πληροφόρηση αποτελεί είδος παραπληροφόρησης."

Α.Α., μικρομεσαίος φιλόλογος επαρχιακού σχολείου

Σχόλια